بنظر می رسد که ما در چند نوشته پا روی " دُم " دراز آقای ایرج فرزاد هم گذاشته ایم و ایشان از این موضوع به شدت عصبانی اند. ایشان در یادداشتی برای ما "عاقبت بخیر" آرزو کرده است. با مقداری مرور نظرات ایشان متوجه شدیم که این " دُم " بیش از یکی و دو تا است و محدود به دخالتهای ایشان در بحثهای مربوط به ما نیست. ایشان هم اصلا قصد جمع و جور کردن آنها را ندارد وبا پررویی یعنی همان ادب مخصوص خودشان و خود را به کوچه علی چپ زدن وبا زبانی دراز به سبک خوانین درخواست باج خواهی هم دارد! قبل از این که پا روی یکی دیگراز " دُم " های ایشان بگذاریم لازم است دوباره یاد آوری کنیم که در مطلب  حقایق در مکتب " حکمتیسم"!  قبلآ, و اخیرآ  در یک یادآوری پاستوریزه به.....با استدلال سطر به سطر و طبق میل ایشان "ضد عفونی" شده نشان دادیم که ایشان آگاهانه به تحریف و سانسور مطالب گفته شده و نوشته شده بنا به روش روتین شان دست زده است و این که عباس فرد چه گفته و بهمن شفیق چه جواب داده و یا امیر پیام چه کرده جواب شارلاتان بازی ایشان نیست.

 ایرج فرزاد در نوشته ایدر باره استقلال کردستان عراقحدود 10 ماه قبل بعد از کلی درددل شیر علی و خفت و خواب میر علی در مورد عراق که " دُم " های متعددی در آن پیداست که ما وقت پرداختن به همه آنها را نداریم مینویسد:

" نظر شخصی من این است که مسعود بارزانی می بایست بجای حواله دادن مردم به ناکجا آباد رفراندوم و همه پرسی، و بجای تردید و دو دلی و منتظر وزش باد مساعد، بلافاصله پس از کنترل کرکوک، کردستان عراق را به عنوان دولت اعلام میکرد. موکول کردن یک تصمیم و اراده آنهم در فرصتی که تکرار آن تقریبا از محالات است، به رفراندومی با نتایج غیر قابل پیش بینی و پر از ابهام، در واقع یعنی اینکه “نگذارید” مستقل شویم. در اوضاع کنونی جامعه عراق، و در شرایطی که آینده این جامعه هنوز در تخمیر سناریوهای پشت پرده و مرموز است، یک راه سر راست برای تعیین تکلیف سرنوشت مدنی و حقوقی مردم کردستان عراق، اعلام یک دولت مستقل است."

حدود سه روز بعد از این طبق معمول ایشان نصحت گونه در نوشته از این "سنت" در جدل سیاسی باید بر حذر بود!می فرمایند:

" من نوشته کوتاهی در باره استقلال کردستان عراق نوشتم. بسیاری دیگر هم از زوایای گوناگون، چه مخالف و چه مخالف بحثهایشان را طرح کردند. در این میان “مظفر محمدی” مطلبی دارد با عنوان: (سناریوی عراق و مشاورین “چپ” بورژوازی کرد!) که در نوع خود، بویژه از نظر زیر پا گذاشتن ابتدائی ترین موازین نزاکت سیاسی در جدل و اختلاف نظرها، کم نظیر است. به نظر میرسد ایشان اصرار دارد که منظور طرفهای بحث خود را “نفهمد”." ( تاکید از من است)

از این بگذریم که هر جا که کسی پا روی " دُم " ایرج فر زاد بگذارد "ابتدائی ترین موازین نزاکت سیاسی" را رعایت نکرده و باید کفاره به ایشان بدهد اما باید به ایرج فرزاد گفت که اینطور که پیداست این شما هستید که اصرار دارید که بحث طرف خودتان را نفهمید.

باور کنید که مظفر محمدی در این مورد قضاوت درستی کرده است. او به درستی شما را جزو"مشاورین چپ بورژوازی" گذاشته است چرا که حدود 6 ماه بعد شما حد اقل توانستید با مشاوره تان رهبران تنها "دمکراسی" خاورمیانه را قانع کنید که از استقلال کردستان حمایت کنند.اعلام حمایت نتانیاهو ازاستقلال کردستان عراق:بنیامین نتانیاهو٬ نخست‌وزیر اسرائیل٬ روز یک‌شنبه (۲۹ ژوئن/ ۸ تیر) از استقلال کردهای عراق در جهت ایجاد امکان همکاری‌های گسترده‌تر با "نیروهای میانه‌رو در منطقه" حمایت کرد. و همنیطور: " زمان کمک به آنها فرارسیده است" وزیر دادگستری اسرائیل برای دولت مستقل کردستان فراخوان داد.

تبریک به ایرج فرزاد که بر خلاف "چپ حاشیه ای" توانست بالاخره در پرتو آموزش های صدر حکمت تغییراتی مثبتی در منطقه بوجود بیاورد. عاقبت خیری که او برای ما آرزو کرده بود همین است. ستون نویسی برای اخبار روز و مشاوره به نتانیاهو و مسعود بارزانی. این عاقبت پیشکش خود او.

اگر چنین کسی از مباحثات ما استقبال کند مایه شرمساری است. ایرج فرزاد باید هم با نزاکت تمام ادبیات ما را "عقده ترکانی" و "عفونی" بخواند. این روش همۀ نوچه های بورژوازی در مقابله با کمونیستها است.

نوید پایور

22 بهمن 94

11 فوریه 2016